Nobelij
102
No
Skupina
n/a
Perioda
7
Blok
f
Protoni
Elektroni
Neutroni
102
102
157
Opća svojstva
Atomski broj
102
Relativna atomska masa
[259]
Maseni broj
259
Kategorija
Aktinoidi
Boja
n/a
Radioaktivan
Da
Imenovan po Alfredu Nobelu, švedskom kemičaru, otkrivaču dinamita i osnivaču Nobelove nagrade
Kristalna struktura
n/a
Povijest
Nobelium was discovered by Albert Ghiorso, Glenn T. Seaborg, John R. Walton and Torbjørn Sikkeland in 1958 at the University of California, Berkeley.
It was produced by the bombardment of curium with carbon atoms.
It was correctly identified in 1966 by scientists at the Flerov Laboratory of Nuclear Reactions in Dubna, Soviet Union.
It was produced by the bombardment of curium with carbon atoms.
It was correctly identified in 1966 by scientists at the Flerov Laboratory of Nuclear Reactions in Dubna, Soviet Union.
Elektrona po ljusci
2, 8, 18, 32, 32, 8, 2
Elektronska konfiguracija
[Rn] 5f14 7s2
Nobelium is a divalent ion in aqueous solution
Fizikalna svojstva
Agregacijsko stanje
Čvrsto
Gustoća
-
Talište
1100,15 K | 827 °C | 1520,6 °F
Vrelište
-
Toplina taljenja
n/a
Toplina isparavanja
n/a
Specifični toplinski kapacitet
-
Zastupljenost u Zemljinoj kori
n/a
Zastupljenost u svemiru
n/a
CAS broj
10028-14-5
PubChem CID broj
n/a
Atomska svojstva
Atomski radijus
-
Kovalentni radijus
-
Elektronegativnost
1,3 (Paulingova ljestvica)
Potencijal ionizacije
6,65 eV
Atomski volumen
-
Toplinska vodljivost
0,1 W/cm·K
Stanja oksidacije
2, 3
Primjene
Nobelium is used for scientific research purposes only.
Nobelium is harmful due to its radioactivity
Izotopi
Stabilni izotopi
-Nestabilni izotopi
248No, 249No, 250No, 251No, 252No, 253No, 254No, 255No, 256No, 257No, 258No, 259No, 260No, 261No, 262No, 263No, 264No